Por Una Cabeza

Ik had nooit gedacht een vrouw in mijn bed aan te treffen, toen ik die avond laat de sleutel van mijn hotelkamerdeur omdraaide. Ze zat rechtop, het haar opgestoken en het witte laken opgetrokken tot net onder haar kin.

“De hotelklerk heeft me binnen gelaten”, zei ze ongevraagd waarbij ze de speld uit haar haren trok en die in een sluike waterval losschudde op haar blote schouders.
“Ik heb me altijd later vertellen dat goede dansers ook goed zijn in bed”, ging ze verder.

We hadden inderdaad gedanst die avond. Allereerst de tango. Por Una Cabeza.

Het was een erg sjieke bedoening, dat dansfeest van de Franstalige liberalen. Ik voelde me als een vreemde eend in de bijt. Maar goed, ik had een uitnodiging ontvangen en ik was best nieuwsgierig naar dat wereldje.

Het kostte me niet veel moeite haar te herkennen. Ze droeg een zwartsatijnen enkellang kleed met ragfijne schouderbandjes en een bescheiden halsuitsnijding tussen de cups. Die soberheid stak niet enkel fel af tegen het fonkelende halssnoer waarvan de pendant tussen de zwelling van haar borsten hing, maar bedroog vooral, want toen ze zich even omdraaide zag ik dat de jurk in de rug haast tot op haar billen was uitgesneden en bovendien aan één zijde een dijhoge split had die de adem benam telkens haar naakt been te voorschijn kwam bij elke andere stap die ze zette. Haar haren droeg ze opgestoken en de afwezigheid van die omkadering benadrukte haar jukbeenderen en de ronding van haar wangen nog sterker. Eigenlijk was haar gezicht te breed, en haar neus te klein en vooral te kort, maar het waren die gebreken die maakten dat je naar haar bleef kijken tot je begreep wat het mankement was, en die haar tot een uitzonderlijke schoonheid maakten.

«Danst u?», vroeg ik zodra de gelegenheid zich voordeed. Ze monsterde me als een vrouw die keuze te over heeft in haar mannen en haar minnaars en knikte ja met een trilling van haar oorsieraden. Ik verstrengelde mijn vingers met de hare, zij een hand op mijn schouder, ik de andere in de schakels van haar blote ruggengraat, en zijwaarts tegen elkaar aangeklemd schreden we. De tango. Seks is discreter dan deze paringsdans, dan dit verleidingsritueel.

«Ik dacht dat ik iedereen hier kende», zei ze.
Ik liet haar een volledige draai maken in mijn armen en keek haar opnieuw aan.
“Mij kent u ook. Ik heb zelfs een persoonlijke uitnodiging van U ontvangen”
“Is dat zo?”, zei ze laatdunkend.
Met lange passen ging ik voorwaarts, zij achterwaarts. Ik had mijn hand in haar nek geplaatst. Met een buitenwaartse zwaai van mijn arm liet ik haar van me wegdraaien, achteroverleunen, haar nek steunend in de kom van haar hand, en dan overeind komen.
“Ik weet ook hoe ik in uw adressenbestand terecht ben gekomen.”
Ze keek me vragend aan.
Ik liet haar armen even los. Ze draaide zich om, de rug naar me toe; ik liet mijn handen over haar schouders en armen glijden en plaatste ze dan in haar zij. We dansten verder, rug aan borst.
“Tijdens de verkiezingen”, vervolgde ik. “U was toen kandidate”.
Opnieuw liet ik haar van me wegdraaien in een buitenwaartse cirkel en achteroverleunen, zij haar hand in het gewricht van mijn elleboog, ik de mijne in die van haar. Nu trok ik haar naar me toe, elkaar schuin aankijkend. “En ik heb u toen een berichtje gestuurd.”

Ik herinner me nog levendig hoe ik inderdaad op een zaterdagochtend voorbij de verkiezingspanelen aan het Elsense Flageyplein was gelopen. Tussen alle affiches van alle kandidaten die zich aanprezen, verschillend maar toch gelijk, was de hare me meteen opgevallen omdat hij er tussen uit sprong. De foto was vanuit een hoek gefotografeerd en zij keek omhoog naar de camera. Net als vanavond droeg ze een feestjurk, een blauwe, die zelfs geen vermoeden van haar borsten toonde, maar de schouders bloot liet en zo de klemtoon legde op haar sleutelbeenderen. Ik had haar naam genoteerd – Marie Monnoyer Galand de Carnières, adellijker kon niet – en was zodra ik thuis gekomen was, gaan googelen tot ik haar e-mailadres had gevonden. “En passant ce matin devant les panneaux électoraux à Ixelles j’ai été charmé par votre beauté », had ik haar geschreven.

Ik zag de herkenning ineens in haar ogen dagen. «Toen ik deze morgen langs de verkiezingsborden in Elsene liep, was ik gecharmeerd door uw schoonheid», prevelde ze, oog in oog met me. Nu was ik het die achterwaarts stapte, en haar leidde, de hand onderaan haar rug. De handen in elkaar slaand ging het weerom voorwaarts, elk van ons voor zich uitkijkend, wang aan wang.

We veranderden van richting. Ik keek nog steeds voor me uit, maar zij had haar gezicht gedraaid en keek naar mij. “Ik was toen wel geïntrigeerd door je”, zei ze. Ik merkte op dat ze van het afstandelijke U naar het vertrouwelijke jij was overgeschakeld.

Ik had haar losgelaten. Ze danste naar me toe, legde haar vingers in mijn nek en haar geplooide en blote been in de vouw van mijn arm, het andere been achter zich gestrekt. Ik sleepte haar enkele passen achter me aan, haar hoofd lichtjes in de nek gekanteld en naar me opkijkend.
“Ik dacht dat je me wou versieren.”, zei ze. We veranderden van houding en ik liet haar achteroverkantelen, nu eens naar links – “Ik heb je ook geantwoord” – dan weer naar rechts – “Maar je hebt de kans niet benut”. Ze kwam overeind, haar linkerarm en mijn rechterarm de hoogte in. Ik bleef ter plaatse en zij draaide achterlangs een volle cirkel om me heen , liet haar hand over mijn schouder strelen, tot ze weer voor me stond. “Toen niet”, zei ze suggestief terwijl de laatste maten van de muziek wegstierven.

We praatten die avond niet veel meer. Dat was ook niet nodig. Want we dansten. En ons lichamen verstonden elkaar perfect. Althans dat dacht ik. Tot ze om klokslag tien ineens afscheid van me nam. “Is het Assepoester-uur al aangebroken?”, had ik mijn teleurstelling met een luchtige opmerking trachten te verbijten. Ze had slechts geknikt en me dan het nastaren gegeven op haar blote rug en deinende billen.

En dus was mijn verrassing en mijn vreugde des te groter toen ik haar uiteindelijk toch nog aantrof in mijn bed, rechtop zittend en het witte laken opgetrokken tot net onder haar kin.
“Ik heb me altijd later vertellen dat goede dansers ook goed zijn in bed”, zei ze.
“Het heeft alles te maken met ritme”, antwoordde ik hanig.
“Pocher”, pruilde ze en liet het laken dan vallen als de perfecte allumeuse.

Hadden haar gelaat, haar opmaak, haar kapsel, haar juwelen, haar kleed die avond van luxe, elegantie en verfijndheid gesproken, dan werd dat imago brutaal tegen gesproken door de dierlijkheid van haar blote borsten. Die waren zwaar met grote tepelhoven, als was het rood van haar spenen uitgelopen. Ze zag me naar ze kijken en met haar handen volgde ze mijn grote ogen over tieten, buik en ronding van haar heupen naar de belofte van de schemering tussen haar dijen.

Ik was me beginnen uitkleden. De maan scheen achter me door het raam naar binnen en wierp mijn erectie eenmaal ik naakt was als een slagschaduw over haar lichaam en haar gezicht. “Kom”, fluisterde ze me een stem die haast onverstaanbaar was van schorheid. Ze was op haar knieën naar de rand van het bed geschoven en ik kwam voor haar staan. Ik kreunde schaamteloos toen ze haar warme adem als een zoen tegen mijn eikel aanblies en er haar fluwelen lippen vluchtig tegen aan drukte. “C’est beau un sexe d’homme”, zuchtte ze zwoel “Si fort et plein de vigueur. Ik hou van mannenpikken. Zo sterk en vol kracht.” Ze legde een tengere vuist rond mijn schacht en trok de huid zo ver mogelijk naar omlaag zodat de knop van mijn pik nog meer aanzwol. En toen gleed ze me voorin haar mond, haar wangen hol zuigend op mijn eikel. Ondanks haarjeugdige leeftijd, was ze heel erg bedreven. Heel de tijd dat me pijpte, bespiedde ze mijn gezicht met angstvallig opgeslagen ogen, stoppend telkens ze merkte dat ik op het punt stond te komen.

Vier vijf keer bracht ze me op de rand van het orgasme, om zich dan tenslotte op haar rug te laten vallen. En zich aan mijn blikken onderwierp. Haar blos was niet langer die van het rouge op haar jukbeenderen toen ik mijn ogen meteen naar haar dijen richtte. Haar geslacht was geschoren op een indiscreet driehoekje na, waarvan de punt uitdrukkelijk naar haar kut wees. Met slanke vingers pulkte ze haar schaamlippen van elkaar, terwijl ze me schaamteloos in de ogen keek, en daar haar ogen zelf naar beneden richtte, naar haar kut.

“Kom” zei ze voor de tweede maal die avond. Ik kwam tegen haar aanliggen en nam haar in mijn armen. Het gevoel van dat naakte vrouwenlichaam, en van mijn geslacht en haar borsten die tussen onze lichamen werden geplet, was overweldigend. Alhoewel ze drijfnat was tegen mijn dij, drong ik niet onmiddellijk in haar. Ik was immers zo opgewonden dat ik vreesde onmiddellijk te zullen afgaan. Ik kuste haar vol op de mond. Haar lippen waren voluptueus en zoenden als die van een negerin. Met het scherp van haar nagels trok ze een beendiepe voor door mijn rug, om onderaan aangekomen uit te zwermen over mijn billen. “J’aime ton cul. Je hebt een lekker kontje”, hijgde ze toen onze monden zich enkel tellen van elkaar losmaakten. Ik was heel gevoelig aan mijn billen en was er bijzonder tuk op daar gestreeld te worden. Haar aanraking deed me echt wel zin krijgen haar te penetreren om het plezier naar een hoger niveau te schakelen, maar het waren haar borsten die zich aan me opdrongen.

Ik hield op met haar mond te zoenen en kliefde haar borsten met mijn hoofd doormidden. Ze kneedde de zachte helften tegen mijn wangen terwijl ik door de smalle geul omlaag zoende. Ik duwde de onderkant van haar borsten omhoog, de onderkant likkend of kleine beetje huid tussen mijn lippen nemend en oprekkend. Ik legde mijn rechterhand als een grijpklauw op haar linkertiet, de stijve speen klemmend tussen wijs- en middenvinger, en gaf met mijn tong een lange haal over de zwelling van haar andere borst, het tipje tenslotte tegen de opgerichte tepel aantikkend. Ik opende mijn kaken wijd en ging op haar borst zuigen, zwelgend in het contrast tussen het malse vlees en de harde pit van haar tepel.

Marie kreunde van welbehagen. De geur van haar parfum had plaats geruimd voor de eerlijker reuk van zweet en seks. Haar kut vulde de kamer, vulde mijn neusgaten, vulde mijn gedachten. Ik streelde haar ribbenkast, haar buik en het gebinte van haar bekken met mijn vingers, mijn tong en mijn lippen. De warmte van haar dijen, daar waar de huid op haar zachtst is, vlakbij de gekartelde jaap in haar gave vlees, sloeg me in het gezicht. Ik ademde tegen haar kut aan. Ze reageerde hevig en vanonder mijn wimpers zag ik hoe haar tepelhoven rimpelen. Ik zoende haar daar waar alles zin krijgt. Ze kreunde rumoerig, maar trok mijn gezicht meteen met een felle ruk aan mijn haren van tussen haar dijen. “Non”, fluisterde ze. “Fais moi l’amour. Neen. Vrij met me”.

Ik kwam overeind in knielende zit zodat ze goed kon zien hoe mijn opwinding zich in een reusachtig uitroepteken tegen mijn buikwand aftekende. Ze keek onbeschaamd naar mijn stijve lul en zuchtte wellustig. “Mon dieu. Viens chéri. Viens. O mijn god. Kom lieverd kom”. Ik strekte me echter niet onmiddellijk op haar uit, maar nam een van haar benen beet en legde het met de slanke enkel op mijn schouders. Ze had prachtige benen, rijzig en elegant. Ik streelde langs de stevige binnenkant van haar dij, langs de holte van haar knie, naar de malse kuit en de voet, die ik tenslotte van mijn schouder haalde en vast nam. Dat was een meesterwerkje in miniatuur. De tenen waren lang en slank, de wreef en de haast doorzichtige huid aan de zijkant mooi dooraderd. Ze reageerde verrast toen ik de zool kuste en daarna mijn tong tussen haar individuele tenen likte en die dan tenslotte een voor een diep in mijn mond zoog, de malse kussentjes binnensmonds tongend. Door haar voeten te liefkozen, liet ik haar merken dat ik haar in de geringste stukjes en beetjes van haar lichaam wilde beminnen.. Ze apprecieerde dat. “Tu est un amant extraordinaire. Mais viens maintenant. Je bent een buitengemeen minnaar. Maar kom nu”.

Ik nam op gestrekte armen boven haar plaats. Haar hand ging naar mijn gezwollen lid en ze leidde het in zichzelf. Haar blik kreeg ineens iets van kinderlijke verbazing over zich, als was het plezier haar nieuw. Haar kutspieren verrieden echter ervaring en geoefendheid in de wijze waarop ze mijn bewegingloze pik aftastten en bevoelden. Mij kwam het voor alsof ik haar schoonheid, haar wimpers, haar huid, haar borsten pas nu ik in haar was echt kon begrijpen.

“Je bent mooi”, zei ik en zette me in beweging.
Zij legde haar benen hoog over mijn schouders zodat ik diep in haar kon gaan. We waren een prachtig mechaniek van man en geneukte vrouw, van vrouw en neukende man, een mechaniek van in liefdeszweet geoliede lichamen. Elk onderscheid van rang en stand, van taal en politieke overtuiging was gewist tussen ons nu seks ons met dwang wees op de onontkoombaarheid van het genot. Maries tieten deinden geil als de van een rijpe vrouw op de golfslag van mijn stotende pik, haar gezicht daarentegen leek jonger geworden en haar trekken kregen een haast kinderlijke gretigheid. Ze had een slanke arm tussen onze lichamen in gebracht om haar klit te strelen, de andere arm boven haar hoofd gevouwen in een gebaar van overgave. De tedere holte van haar oksel ademde zuivere kwetsbaarheid. Hoe slaagde zij er toch in om tegelijkertijd vrouw en meisje en kind te wezen in dat zieltogende lichaam van haar, terwijl ik al mijn intelligentie nodig had om me die allereenvoudigste beweging te herinneren en te blijven herhalen, dat in en uit van mijn pik in haar, dat gestage pompen en stoten van een man in een vrouw, dat concentrische golven van vreugde door ons beider lichamen zond. “Viens mon amour viens”, streelde ze me met de zachte vingers van haar woorden. “Kom mijn geliefde kom”.

En toen kwam zij. Haar orgasme verraste me als een plotse regenvlaag. Haar kut krampte. De inwendige storm joeg in schokken door haar brede bekken. Haar lichaam, haar wimpers en haar wenkbrauwen zweetten lust. Mijn bewegingen in haar waren puur instinctief geworden, nu ik voelde hoe al mijn herinneringen en al mijn kennis onweerstaanbaar naar het uiterste puntje van mijn wezen werden aangezogen, naar mijn eikel. Die barstte en mijn zaad bevrijd deed juichen. Een ondeelbare seconde was ik gelukkig. Maar reeds in dat hoogtepunt begon mijn genot af te nemen, naarmate mijn pik zich in haar leegspoot. Ik liep helemaal leeg in haar tot ik nog slechts een holle huls was.

Ik liet me op haar neerzinken, mijn piemel uitlekkend in droevig sperma, dat koud aanvoelde tegen haar warme dij. Mijn wang rustte tegen een borst, die een moment lang niet zozeer erotisch dan wel begrijpend was.

“C’était génial. Het was overheerlijk”, zuchtte Marie als een verzadigd dier. Ik richtte mijn gezicht naar het hare op. In haar ogen vond ik mezelf terug.

Ik vermande mezelf tot oppervlakkigheid.
“Wat wil je voor ontbijt?”, vroeg ik terwijl ik haar tengere hand suggestief naar mijn verslapte maar nog steeds zware geslacht bracht.
Zij kwam overeind in kniezit. “Waarom?”, zei ze en plaatste haar handen onder haar tieten plaatste. “Ben je nu al slaperig?”.
Ik lachte schor, geprikkeld in weerwil van mijn uitgebluste ejaculatie.
“Wind ik je niet langer op”? vroeg ze met een lome pruillip.
Ze was verdorven, dat besefte ik nu. En gewend haar allergeringste gril ingewilligd te zien. Noblesse oblige.
Ik mocht haar ineens een stuk minder.
Maar begeerde haar des te meer.