Borsten

Eigenaardig is dat toch...
daar heb je een menselijk wezen dat je elke dag ziet zonder haar echt ooit werkelijk te zien.
Ze gaat immers niet alleen gebukt onder het vreselijke hoofding "collega", maar heeft om eerlijk te zijn ook niet meteen het lijf dat je niet kan voorbijstappen zonder dat het je luidkeels VROUW in het gezicht schreeuwt.
Als je me gisteren over Linda had gesproken, had ik waarschijnlijk pas na een paar tellen beseft dat het om iemand ging die voor dezelfde organisatie werkte als ik en had ik veel langer nodig gehad om een gezicht en een lichaam op deze naam te plakken.
Vandaag is daar echter verandering in gekomen.
Vandaag heeft ZIJ daar verandering in gebracht.

Vandaag had ze immers dat truitje met V-hals aan.
Niet zo een V-hals die al vanaf de sleutelbeenderen zijn bedoelingen aankondigt, neen deze liet naar zich raden tot het allerlaatste moment en wachtte op de nek om pas daar aan weerzijden roekeloos de diepte in te duiken.
Deze V-hals liet niet echt zoveel zien en hield zich bij het wezenlijke: de geul tussen haar door een wonderbra tegen elkaar geplette borsten.
Ach, het was een dag als een andere, een dag zonder beloften, de avond tevoren wat te diep in het glas gekeken, met een suffe kop op het werk verschenen, even naar het gelijkvloers om wat met een collega te regelen.... en even verder zit zij daar aan haar bureau... ja ze heeft daar altijd al gezeten, maar je hebt haar nog nooit bekeken.
Maar vandaag...... die V-hals en dat indringende parfum.
Ik kan niet anders dan naar haar kijken... en ze weet dat... ze weet dat deksels goed.
Ze is voortaan een seksueel wezen.
Ze is voortaan.
Ze IS.