Fotofinish

De vroegere apotheek achter de kerk had eindelijk een nieuwe bestemming gekregen. "Fotografe Mariska" las ik in sobere letters op de gevel gebeiteld. En die vrouw achter de toonbank, dat moest dan onvermijdelijk Mariska zelf wezen. Toen ik zag dat ze lelijk was, wist ik onmiddellijk dat ik haar wou, neen dat ik haar moest bezitten.
Ik stapte naar binnen, naar haar visitekaartje vragend om mijn opwinding te verbergen. Bij het overhandigen, raakte mijn wijsvinger vluchtig de hare. Bij toeval, dacht zij.
De dag erop legde ik het tweede contact. Telefonisch.
"Mariska". Zakelijk. Afgemeten. Zou ze zo nog klinken in bed?
Ik onderbrak mijn gedagdroom en stak van wal. "Zal ik maar meteen met de deur in huis vallen? Doet u ook naaktfotografie?"
Die vraag deed een lach opborrelen. "Nou, het is eens wat anders dan een trouwreportage". O! Mevrouw had pit. Daar hield ik van.
Maar dan nam de zakelijkheid het weer over "Om wie gaat het? Wil u uw vriendin of uw echtgenote een reportage aanbieden als geschenk? Dat hoor je namelijk wel vaker en toch blijft het origineel."
"Neen. Het gaat om mezelf. Noem het ijdeldheid. Ik wil mezelf laten fotograferen voor het verval toeslaat."
Opnieuw een lachje.
"Wanneer kan u langskomen in de studio? Ik wil eerst het ruwe materiaal bekijken voor ik een beslissing neem."
"Mij schikt vanmorgen eigenlijk al"
"O. Er is haast mee gemoeid. Is het verval zo dichtbij?".
Deze keer was het mijn beurt om te lachen.
"Binnen vijf minuten ben ik er."
"Bent U?", vroeg ze toen ik binnenstapte.
"Ja dat ben ik".
Ze bekeek me met een professionele blik van kop tot teen wat mij de tijd gaf ook haar grondig te bekijken. Ze droeg een enkellang kleed dat niet kon verhelen dat haar lichaam al evig hoekig was als het smalle gezicht dat haast verdronk in haar wijduitstaand kroezend kapsel. Het vuurrode lidteken van haar mond accentueerde de onnatuurlijke bleekheid van dat gelaat nog.
"Een interessante kop hebt U alvast". Even meende ik dat ik luidop had gedacht maar zij was het natuurlijk.
"Kan u de rest niet beter beoordelen met mijn kleren uit?"
Weeral die lach.
"Draait U even het 'Open' bordje om? Dan kunnen we naar de studio".
Ik volgde haar in een nauwelijks merkbaar spoor van parfum. De studio was een stuk groter dan de smalle voorgevel van de winkel had laten vermoeden.
"Kleedt u zich maar uit terwijl ik de belichting even afstel."
"Ja dokter."
Ze grinnikte kort en ging onmiddellijk aan de slag. Ik ook. Wij waren gelijktijdig klaar, zij met afstellen, ik met uittrekken.
Ze monsterde me met kritische blik. "Vindt U het oké als ik je jij-jouw? 'U' praat zo stijf tegen een naakte man." Om haar te tonen dat ik haar woordspeling wel begrepen had, kneep ik mijn kontje dicht zodat mijn pik opveerde. Ze weigerde te blozen. Evenmin toen ik haar vroeg of ik ook jij mocht zeggen. "Toch niet als je daarmee suggereert dat ik ook maar uit de kleren moet gaan." Ik trok een sip gezicht "Zoals U wil".
"Zullen we maar bij de les blijven?", ging ze ernstig verder, om me nog een finale terechtwijzing in het gezicht te gooien. "Op die rauwe piemel na, heb je best een fraai lichaam. En een prima musculatuur. Daar kan ik best wat mee doen ja ".
"Zullen we dan maar gelijk van start gaan?"
"Ga voor de wandspiegel staan, met je gezicht er naartoe".
"Ja. Strek je armen boven je hoofd. Spreid je vingers en plaats ze tegen het glas".
"Maak een driehoek met je benen en zet je voeten van elkaar".
"Prima. Span nu je spieren op."
"Mooi. Heel mooi"
Ik hoorde het fototoestel klikken.
"Draai je nu maar om".
Buiten het zicht van haar ogen had ik mijn erectie verder laten opkomen. Nu ik me had omgedraaid kon ze er niet langer naast kijken. Dat deed ze ook niet.
"Ijdel ben je inderdaad", plaagde ze. "Dat heb ik nog nooit gezien. Een kerel die geil wordt van zichzelf!".
Ik bleef stil.
"Wil je dat ik 'hem' ook doe voor het verval toeslaat?", sarde ze verder.
"Ja". Mijn stem klonk hees.
"Jij je zin. Ik blijf het een stuk gevild vlees vinden. Misschien in close-up? Zwart-wit? Zonder dat klokkenspel? Enkel de schacht? Ja?"
"Jij bent de fotografe".
Ze bracht het toestel aan haar gezicht. Ik zag de hoe de zoom naar buiten schoof in een nabootsing van mijn eigen erectie en zich dan op mijn onderbuik richtte. Ik kon een kreun niet langer onderdrukken.
Ze nam een hele reeks shots voor ze het apparaat uiteindelijk opzij legde.
Haar gezicht had een vreemde gloed gekregen.
"Wil je nog steeds jij tegen me zeggen?"
"Ja."
Met een eenvoudig gebaar trok ze haar kleed over haar hoofd. Ze wist zichzelf geen houding meer te geven eenmaal ze in haar slipje en bh voor me stond.
"En?", vroeg ze, een en al onzekerheid.
"Wat wil U weten mevrouw?"
"U? Jij je zin". Ze bracht haar armen naar achter en haakte haar bh los. Haar borsten waren onbestaande, haar ribben daarentegen duidelijk zichtbaar onder het strakgespannen vel. Tenslotte stroopte ze haar broekje over haar heupen. Haar geslacht was glad geschoren op een penseelstreepje na.
Ik bekeek haar. Ze trachtte moedig terug te kijken, maar in haar blik las ik onzekerheid.
"Ik ben niet mooi". zei ze tenslotte zelf.
"Neen, je bent niet mooi". Ik zag haar ineenkrimpen onder die woorden.
'Je bent lelijk", ging ik onverbiddelijk verder.
Ze keek gekwetst.
"Onweerstaanbaar lelijk".
Nu las ik verwarring om het contrast tussen die twee woorden.
"Ik wil je".
"Neem me", ontsnapte het bevrijd tussen haar lippen.
"Al van toen ik je het eerst zag"
"Neem me"
"Door je raam"
"Neem me"
"Wou ik je bezitten."
"Neem me!"
"Neen!"
"Neen?" Ze keek niets begrijpend.
"Neem me", echode ik haar woorden van zo-even.
Ik kwam tot bij haar gestapt en ging op mijn rug aan haar voeten liggen. Ik greep haar bij een enkel en plaatste haar voet op mijn lul. Ze wreef haar zool haar tegen mijn pik aan. Ik kermde.
Nu strekte ik een van mijn armen naar haar uit.
Ze gaf me haar hand.
Aan die hand trok ik haar naar me toe
Met die hand nam ik mijn geslacht beet.
Inmiddels zat ze schrijlings over me heen, haar billen op mijn bovenbenen. Maar ze tilde ze meteen weer op en liet zich op me zakken, de pijn van het binnendringen verbijtend op haar onderlip. Haar kut was ongelooflijk strak. Toen ik helemaal in haar stak, was het alsof ze het vel over de hele lengte van mijn schacht had afgestroopt. Ik voelde haar kut tot in mijn tandvlees tintelen. Het was geweldig.
En het werd allemaal nog veel geweldiger éénmaal ze zich in gang had gezet. Ze ontpopte zich tot een echte furie. Ze neukte me hard en rauw alsof ik de vleesgeworden dildo was waarmee ze zich in haar éénzame nachten bevredigde. Schaamteloos keek ze naar de aanblik van zichzelf in de wandspiegel achter mijn hoofd.
Waarom mijn blik ineens werd getrokken door haar fototoestel, dat vlak naast mijn lichaam lag, weet ik niet. Ik zag hoe ik mijn arm uitstrekte, het aan de draagband naar me toetrok en op haar gezicht richtte. Ze keek recht in de lens, luid kreunend toen ik afdrukte. Langzaam vertraagde ze tot het tempo waarmee ik de camera over haar naakte lijf gleed, de bewegingen overnemend met haar handen. Ze rilde alsof ik het was die mijn vingers langs haar hals, haar borsten, haar heupen en haar dijen liet strelen. Haar ademhaling ging gejaagder naarmate het toestel het brandpunt van onze lichamen, haar geslacht, mijn geslacht, naderde tot ik finaal inzoomde op dat verrukkelijk obsceen zicht van mijn pik die tot aan de ballen in haar kut stak. Haar bekken begon onbedaarlijk te schokken en op hetzelfde ogenblik dat de flitslamp afging, kwam ze klaar in het bliksemschichten van mijn ejaculatie. Het ontij hield niet lang aan, luttele seconden slechts, en toen was het reeds over, mijn orgasme een snel afkoelende veeg langs mijn dijbeen.
Mariska kwam op wankele benen overeind en slaapwandelde naar haar kleed dat ze over haar hoofd trok. Toen ik haar gezicht weer zag, was ze opnieuw haar zakelijke zelf. "Zo, je tijd zit er op. Je mag je kleren weer aantrekken. De foto's zijn morgen klaar", klonk het nuchter alsof ze me net een lichamelijk onderzoek had afgenomen en we vertelde wanneer ik om de Röntgenfoto's mocht komen.
Na die koude douche was ik er allesbehalve zeker van dat ik nog terug zou komen, maar de dag er op werd ik door een onweerstaanbare kracht naar de winkel aangetrokken. En toen zag ik het. Aan weerszijden van de etalage de uitvergrote foto's van mijn opgerichte geslacht. Ze had de achtergrond van mijn lichaam weg gevlakt zodat ze meer op een stenen beeldhouwwerk dan op een fallus leken. En daar tussen in, het gezicht vertrokken in een afzichtelijke grijns die haar lelijkheid deed verbleken, een close-up van zichzelf tijdens de climax.
Ik stapte naar binnen.
"Ik verwachtte U",zei ze.
Die "U" had ze zich kunnen besparen. Ik stond immers al naakt voor haar.