Politiek zit ik niet echt op golflengte van de SGP of de ChristenUnie. Met één uitzondering echter: de zondagsrust. Ik ben immers de overtuiging toegedaan dat je in de mate van het mogelijk moet vermijden dat mensen verplicht worden op zondag te werken. Daarom weiger ik ook steevast op die dag te gaan winkelen. Behalve op die bewuste zondag dan. Was ik op zaterdag toch niet rats vergeten mijn inkopen te doen zeker? Ik had natuurlijk naar de zondagmarkt aan het Slachthuis van Anderlecht of die aan het Zuid kunnen gaan. Ik was echter heel laat wakker geworden na de uitspattingen van de nacht tevoren, zodat het al een uur op drie in de namiddag was voor ik mijn flat verliet. Op dat tijdstip was de markt spijtig genoeg reeds afgelopen. Ik had de keuze tussen de AD Delhaize aan de Beurs of de GB in de hal van het Zuidstation. Aangezien het Delhaize-personeel in overgrote meerderheid Nederlands onkundig is en je telkens je je in dat barbaarse idioom durft uitdrukken aankijken alsof je van plan bent hakenkruisvlaggen over de zompige Vlaamse bodem te laten wapperen, nam ik maar de metro naar de GB, alhoewel de keuze daar merkelijk beperkter is. Wat kaas, wat brood, wat kippenwit en de klus zat erop. Het was prachtweer, dus besloot ik de paar kilometers te voet af te leggen en langs de Zuidlaan en de Anspachlaan richting centrum te kuieren. Hoe dikwijls had ik die weg niet afgelegd met mijn Kroatische ex-vriendin.
Verzonken in zoetdroef gemijmer, was ik niet echt aandachtig. Ik ging net een zijstraat oversteken en had al een eerste stap op het zebrapad gezet, toen een stem aan de overkant me juist op tijd "Pas op!" toeriep om nog net voor de aanstormende Lijnbus kunnen uitwijken. Ik haalde verontschuldigend de schouders op en lachte een ietwat onnozele glimlacht naar mijn redster aan de overkant van de straat: een oudere vrouw in bloes en jeans, met sterk doorgroefd gelaat en het kon haast niet korter geschoren haar. Zij schonk me een vluchtige glimlach terug die echter heel wat spontaner en warmer was dan de mijne. Het licht sprong op groen. We staken over. Daarbij zou onze ontmoeting ongetwijfeld gebleven zijn, indien ze mij toen we elkaar kruisten niet staande had gehouden en me met één vingerknip vijf uren vooruit voerde in de tijd omdat ze toen reeds duivels goed wist dat we uiteindelijk toch in haar appartement zouden eindigen, voor de wandspiegel, en ik haar oorschelp eetje voor eetje zou oppeuzelen terwijl ik haar bloes met bibberige vingers openpulkte. Op dat ogenblik was ik zelf reeds naakt en had ze zelf reeds met gretige ogen kunnen zien hoe verschrikkelijk hard ik was.
Ik knoopte haar bloes ver genoeg los om ze over haar schouders tot halverwege haar bovenarmen naar omlaag te kunnen trekken. Langdurig keken we in de spiegel naar de kracht van haar sleutelbeenderen en naar de aanzet van haar borsten. Toen waren we plots gehaast haar naakt te zien. We hadden geen seconde te verliezen aan het losritsen van haar spijkerbroek, afstropen van haar broekje en loshaken van haar bh. Nu waren die anders zo leuke rituelen enkel maar ergerlijk. Nu kwam het er immers enkel op aan haar zo snel mogelijk uit de kleren te krijgen, haar zo snel mogelijk naakt te hebben. Eindelijk was het zover, eindelijk draaide ze zich naar me toe. Haar ogen stonden op groen.
Ze stond voor me in klassieke houding, het ene been gestrekt, het andere lichtjes geplooid aan de knie. In mijn ogen zocht en vond ze erkenning. Ze was niet langer achttien, zij was de veertig reeds een eind voorbij en ik vermoedde dat ze zelfs van de dubbele 5 al afscheid had genomen. Natuurlijk had haar lichaam niet meer die stevigheid van de jeugd, maar haar naakte vel, de groeven in haar gezicht, het grijs in haar poesje en meest van al nog het beginnende verval van haar borsten hadden mij een fascinerend en woordenloos verhaal te bieden. In de structuur van haar huid, in de polsslag van haar rimpels las ik het verhaal van een leven van strijd en compromisloos zelfzijn. Haar van filterloze sigaretten doorrookte en in whisky gedrenkte heesheid sprak mij van nachten roekeloos en verbeten leven. De talloze handen die haar hadden bewandeld, alle minnaars en minaressen die zij had leeggezogen en daarna achteloos als evenveel lege omhulsels had weggegooid, hadden allemaal hun sporen nagelaten in dit lijf, dat letterlijk getekend was door hààr leven. Door haar te neuken, wilde ik dat leven vieren en eer betuigen.
Dat wist zij en dat wist het bed, dat ons toewenkte met de satijnen huid van zijn lakens. Zij strekte haar arm naar me uit. Ik strengelde mijn vingers in de hare en samen waagden we de sprong....
De sprong in elkaars leven en in elkaars armen.
En éénmaal in mijn armen bewees ze zich onvermijdelijk een "hete krabbe" zoals ze het zelf uitdrukte in een smeuïg West-Vlaamse dialect dat haar hese gefluister nog extra geil maakte. Ze vrijde met de woede van de krimpende jaren die haar nog restten. Nadat we een hele poos likkebaardend hadden liggen tongzoenen en liplezen en zij voor eeuwig de herinnering van haar vingertoppen en haar nagels in elke porie van mijn rug en billen had geschreven, begon ze aan de meanderende afvaart naar het centrum van haar heelal, naar mijn pik. In zoete afwachting scherpte ze mijn erectie in iedere beet in mijn tepels, in de manier waarop haar tong erin slaagde mijn navel om te toveren tot een rovershol van ontucht, in het krassen van haar adem op mijn bekken, langzaam naderend tot nog enkel het verlangen haar lippen scheidde van mijn geslacht. Terwijl ze mijn ballen afleidde met haar mond, trok ze plots de strakke strop van haar hand aan rond mijn schacht. Zonder ooit haar wurggreep te lossen, trok ze me af. Haar vingers stelden het geduld van mijn ejaculatie op proef, haar duim liet mijn eikel rijpen naar het orgasme.
Ze neukte me diep in haar keel, mijn ballen koesterend in de laaiende haard van haar handen. Op het ogenblik dat ik luidkeels "Ik ga komen" schreeuwde, liet ze me uit haar mond ontsnappen en gaf ze mijn genot een gezicht, haar gezicht. Terwijl ik mij straal na forse straal leegspoot, zag ik in het wit van haar oren het zaad van al mijn voorgangers broeien. Toen de intensiteit van mijn orgasme was weggeëbd in melancholie naar het moment net ervoor, kwam zij hoog op mijn borst zitten en masturbeerde zich met de onthutsende vanzelfsprekendheid van haar leeftijd. Mijn juichend zaad van daarstraks sijpelde nu als vreugdetranen langs haar wangen en op haar borsten, waar het haar tepels deed opflakkeren van vreugde. De wellust waarmee ze zich vingerde werd enkel overtroffen door de hartstocht waarmee ik naar haar keek. Lang duurde het ik of ik had alweer een formidabele erectie. Met haar vrije hand graaide ze naar mijn pik, die naar haar billen toegroeide. Ze boog voorover, met haar tepels over mijn huid grazend, en schoof dan behoedzaam achterwaarts, mijn geslacht in het hare geleidend en glijdend. Met een gilletje schrok ze aanvankelijk van mijn omvang, die nog toenam naarmate ik verder in haar schoof. "Wat ben je gróóóóóóóóóót", was ze even een verwonderd Roodkapje in ons seksuele sprookje. Toen ze me met hebben en houden in zich had, rechtte ze zich en ging ze me neuken. Ze legde haar verweerde handen over mijn handen over haar borsten. Veréénd kneedden we haar tieten tot brood van verrukking, waar ik overeind komend mijn uitgehongerde tanden in zette. In mijn mond proefden haar tepels naar dronkenschap. Ze duwde me terug op mijn rug omdat ze wilde dat ik zag hoe haar kut in duizelingswekkende vaart naar het zwaartepunt van mijn ballen viel, mijn pik schavend met duizend pijnnaalden van genot. Ze fokte mij alsof ik haar allereerste en haar allerlaatste minnaar was, alsof ze de wereld wilde laten ondergaan in een orgasme zo overweldigend dat mensen tot aan de heel andere kant van de planeet onverhoeds en onweerstaanbaar klaarkomen en dat zelfs de bejaarde paus in zijn Vaticaanse lakens ging spuiten terwijl hij haar met even naakte en begeerlijke ogen voor zich zag als ik. In mij fokte zij alle mannen die ze omwille van mij op dit zelfde ogenblik niet kón neuken, fokte ze alle generaties mannen die ze nooit zou kunnen neuken, fokte ze alle mannen die nog niet geboren waren en die haar enkel zouden kennen als een onbestemde herinnering uit hun natte dromen. Zij kon, mocht en wilde zich niet tevreden stellen met mij. Elke steen, elke boom, elke ster moest zij fokken. Met al haar krachten trachtte zij de zandloper van de wegglippende tijd te fokken en niemand streed die verloren strijd zo verbeten en meedogenloos als zij. Daarom fokte ze mij zo onverbiddellijk hard. Daarom was het ook niet mij die ze trachtte op te hitsen met die krachttermen die zij en enkel zij hun volle betekenis gaf, maar zichzelf die ze er mee wilde aanmoedigen. Zij fokte mij. In die drie woorden is alles gezegd, keer op keer op keer zij op mij neerkwam in de onnavolgbare geile onomatopee van haar neerkletsende en petsende billen, die mijn ballen persten tot geil sap dat spoot, spritste en spetterde en in haar keel opborrelde tot de klaterende lach van haar en mijn orgasme.
Met mijn handen op haar billen wou ik haar naar me toetrekken en even huiverde haar mond ook boven de mijne, dan echter maakte ze zich van me los en wipte ze met een sprongetje van het bed. Eén over haar schouder wenkende vinger lokte ze me achter zich aan tot op het balkon, dat twintig hoog hoog uitkeek op de Basiliek van Koekelberg. Ze leunde tegen de halfhoge smeedijzeren ballustrade, de handen ver van het lichaam steunend op de reling, de benen wijd van elkaar. Ik kwam tussen haar dijen staan, tilde haar op bij de benen, legde ze rond mijn dijen en penetreerde haar boven het bruisend leven van de stad. Elke stoot dreef haar bovenlichaam verder over de ballustrade tot ze uiteindelijk ondersteboven haar angst en haar genot hing te gillen boven het nietsvermoedende verkeer en de nietsvermoedende voorbijgangsters ver beneden terwijl ik in het onbeschaamde gezicht van de zon keek. De adrenalinescheut van de hoogtevrees verhonderdvoudigde de intensiteit van haar climax die de laatste wolken uit de hemel verjoeg en nazinderde in het gekrijs van de vogels.
Terug op het balkon trok ik haar dicht tegen me aan, maar reeds maakte haar ervaren hand een vuist rond mijn pijnlijke ballen en draaide ze haar holle rug en deinende derrière naar mijn erectie toe. Ik stak mijn pik tussen haar billen door, waar zij hem beetgreep en de eikel tegen haar gezwollen clit aanwreef, terwijl ik haar kleinzerige borsten kneedde. "Fok me", waarschuwde ze één tel voor ik daadwerkelijk wist dat ik in haar ging dringen. Aanstonds ging haar bekken zo fel achteruitstoten dat ik niet wist of ik haar aan het neuken was of zij daarentegen mij. Tot ik haar bij de heupen nam. Met draaiende en roterende schroefbewegingen neukte ik haar op het gestage getij van parende paardenlichamen onder een wassende maan. Zij liet haar kreten van genot door de wind naar ongekende einders dragen en lachte haar tieten bloot naar de verre verrekijkers op de Basiliek omdat ze zo graag wou dat ergens iemand zag hoe ze zich door alweer een nieuwe minnaar liet nemen. Zo graag wilde ze gezien worden dat haar loutere wilskracht ons plots in de glazen liftkooi van de City 2 projecteerde, waar ze zich niet langer alléén door mij, maar door honderden blikken van caissières, koopjeslui, veiligheidsmensen werd genaaid. Zo graag wilde ze gezien worden dat haar loutere wilskracht ons plots in de glazen lift tussen de Marollen en het Justitiepaleis projecteerde, waar ze zich niet langer alléén door mij, maar door talloze blikken van Marolliens aan lager wal en van advocaten, rechters en politieagenten hogerop werd geneukt. Zo graag wilde ze gezien worden dat haar loutere wilskracht ons plots naar de trappen voor de Koninklijke Bibliotheek waar zij voortaan niet enkel door mij, maar door ontelbare blikken van skateboarders en rolschaatsers, Koreaanse toeristen en huiskerende pendelaars, studenten en muffe archivarissen, porren en schachten werd gefokt. En daar, temidden van de kleuren en klanken van onze inbeelding, werd zij met een geweldige schreeuw besprongen door het genot.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa", kaatsten de muren van de stad haar kreten tegen de muren van haar kamer, waar we ons opnieuw in bevonden, ik op mijn rug, zij schrijlings bovenop. En als het wilde roofdier waarin het genot haar had omgetoverd zette ze haar klauwen en haar tanden in me, zij jaagster, ik prooi. Pas een maand later liet ze me los, nadat ze met met huid en haar had verslonden, nadat ze het laatste merg uit mijn erectie had gezogen en ze me met spijt moest achterlaten als al haar vorige en al de toekomstige minnaars waarnaar zij op zoek ging in haar onstilbare dorst naar lust en genot. Al die minnaars, die eindeloze ketting van sjouwers dokwerkers bouwvakkers, van revolutionaires en reactionairen, wederdopers en vrijzinnigen, van dokters verplegers verpleegsters, leidden haar echter onafwendbaar naar haar allerlaatste minnaar de Dood, al even onverzadigbaar in zijn honger naar lichamen als zij, de dood die haar geduldig stond op te wachten achter de hoek om haar in de eeuwigheid der eeuwigheden te kunnen neuken op de zwarte lakens van de nacht zonder einde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten