dinsdag 14 juli 2009

Glimlach


Vandaag heb je naar mij geglimlacht. Ik heb die glimlach zorgvuldig opgevangen, hem in mijn gesloten handen koesterend tot het ogenblik dat ik hem mee kan nemen naar mijn kamer. Deur dicht, ramen dicht en dan pas laat ik hem opnieuw los. Naakt lig ik nu in bed en staar verliefd naar jouw glimlach die boven me zweeft terwijl ik me streel. Steeds breder wordt je glimlach steeds groter mijn erectie.

Lach geile lach wordt je glimlach nu, lach geile lach die eist dat ik mezelf furieus ga aftrekken. Er is niets dat jou meer kan opwinden dan mij te zien spuiten. In het onmiddellijke hier en nu is er niets dat jou meer kan opwinden dan mij te zien spuiten en er is ook niets dat mij meer kan opwinden dan jou te laten toekijken hoe ik klaarkom. Zie je hoe mijn bekken onstuitbaar gaat schokken, zie je hoe mijn ballen om de pijn van mijn vuist smeken hard het kan niet hard genoeg komaan nog harder harder nog, zie je wel hoe groot mijn pik in jouw naam is? Ja. Dat allemaal zie je en zoveel meer nog. Je ziet het ongeduld van mijn zaad, mijn zaad dat niet langer meer kan wachten om zich aan je te tonen, mijn zaad dat ejaculatie wordt. Nu! Heel je leven hebben jouw ogen toegeleefd naar dit moment dat ik voor jou klaarkom, naar het heidense spuiten van mijn pik. Mijn zaad bevrucht de wereld, mijn ejaculatie eindigt in jouw lach waarin ik eeuwig zou willen duren. Maar met het webebben in mijn zaad van mijn ejaculatie vervaagt ook jouw lach weer tot glimlach die boven me zweeft, innig dankbaar maar ook dat tikje melancholisch.

Langzaam slaap ik in. Om mijn mondhoeken speelt een glimlach. Zal ik jouw glimlach bij het ontwaken opnieuw zien?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten